24 december 2010
Vrolijk Kerstfeest!
(kalkoen: now remember, the kote gaishi technique can come in handy, especially at christmas, when you're more likely to come face to face with a knife)
16 december 2010
Tenderness, playfulness and fierceness: an exploration
These past few months, I have been thinking about the use of energy in daily life and Aikido. I decided to write down some of these thoughts, even though they are far from coherent. So as you read this, please consider this as a work in progress and an exploration.
13 december 2010
Cleaning and Exams!
On Sunday we had the traditional dojo cleaning and kyu exam combo. As always, we scrubbed, dusted, shined and re-organised to our heart’s content. Who ever knew our windows could be so clear?! The dojo looks brand new again, so thank you to everyone who chipped in.
At 16:00 sharp the exams began, this time in a slightly different format and with a new kyu system in place. Patty and James judged the lower kyus and Francisca Sensei and Robert Sensei examined the higher kyus. Master of ceremony Ilja kept the proceedings on track using two watches and a bronze bell.
While the exam board was deliberating, Erik, Arnoud and Ilja gave a short demonstration of sword katas from the Kashima school, which we practice on Thursdays and Sundays. These lessons complement one’s Aikido practice, so everyone is encouraged to try them out.
Then it was the time for that most anticipated of moment: the results. Everyone got personal feedback from the exam board and some suggestions for further learning. As it emerged that everyone had passed, nervousness gave way to joy and pleasure. It was wonderful to see how everyone had progressed!
Congratulations to:
- Miguel, Emiel, Felix, Ron, Raymond and Frederik (6th kyu)
- Lei Yan, Alain (5th kyu)
- Peggy, Arnoud and Felicia (4th kyu)
- Erik (3rd kyu, so he now gets to wear hakama)
- Monique and Ashika (2nd kyu)
Once the official exam was over, there was time for the traditional communal meal. There were homemade dishes, delicious sweets and an assortment of drinks. It was a good way to end the day and to move into the last week of practice before the holidays.
At 16:00 sharp the exams began, this time in a slightly different format and with a new kyu system in place. Patty and James judged the lower kyus and Francisca Sensei and Robert Sensei examined the higher kyus. Master of ceremony Ilja kept the proceedings on track using two watches and a bronze bell.
While the exam board was deliberating, Erik, Arnoud and Ilja gave a short demonstration of sword katas from the Kashima school, which we practice on Thursdays and Sundays. These lessons complement one’s Aikido practice, so everyone is encouraged to try them out.
Then it was the time for that most anticipated of moment: the results. Everyone got personal feedback from the exam board and some suggestions for further learning. As it emerged that everyone had passed, nervousness gave way to joy and pleasure. It was wonderful to see how everyone had progressed!
Congratulations to:
- Miguel, Emiel, Felix, Ron, Raymond and Frederik (6th kyu)
- Lei Yan, Alain (5th kyu)
- Peggy, Arnoud and Felicia (4th kyu)
- Erik (3rd kyu, so he now gets to wear hakama)
- Monique and Ashika (2nd kyu)
Once the official exam was over, there was time for the traditional communal meal. There were homemade dishes, delicious sweets and an assortment of drinks. It was a good way to end the day and to move into the last week of practice before the holidays.
6 december 2010
Tekening
getekend door: Felicia en Eric
Heb je ook een mooie Aikido tekening of een leuk verhaal voor ons blog? Stuur deze dan door of geef deze af in de dojo.
Heb je ook een mooie Aikido tekening of een leuk verhaal voor ons blog? Stuur deze dan door of geef deze af in de dojo.
Kangeiko
Kangeiko is een budo traditie waarbij mensen het nieuwe jaar beginnen door een paar dagen lang 's ochtends vroeg in de kou te trainen. Het is een fijne en verkwikkende manier om het jaar te beginnen met iets waar je van houdt.
Wil je meedoen? Meld je dan aan via franciscasensei@gmail.com
Kangeiko is a tradition in budo whereby people start the new year by practicing in the early morning cold for a a few days. It's wonderful and energising to start the new year by doing something you love!
Want to join in? Then please sign up by mailing franciscasensei@gmail.com
Wil je meedoen? Meld je dan aan via franciscasensei@gmail.com
Kangeiko is a tradition in budo whereby people start the new year by practicing in the early morning cold for a a few days. It's wonderful and energising to start the new year by doing something you love!
Want to join in? Then please sign up by mailing franciscasensei@gmail.com
Schoonmaak, examens en samen eten
Op zondag 12 december maken we vanaf 13:00 met zijn allen de dojo schoon. Deze wordt gedurende het jaar al zo schoon mogelijk gehouden door vrijwilligers, maar twee keer per jaar krijgt de dojo een grote beurt. Dat is praktisch - een schone ruimte is fijner en gezonder om in te trainen - maar is ook een uiting van de gemeenschap die wij zijn. Dus toon je waardering voor de dojo en kom allemaal meehelpen.
Na de schoonmaak is er een korte training en starten de kyu examens om 16:00. Afhankelijk van het aantal kandidaten zal het examen ongeveer een uur duren. Daarna vieren we de examens, de schoonmaak en het einde van het jaar met een lopend buffet. Wil iedereen iets van eten en drinken meenemen? Zaken als salades, zoetigheid en gerechten voor vegetariërs worden altijd op prijs gesteld, net als exotische gerechten uit verre oorden.
On Saturday the 12th of December from 13:00 onwards we will come together to clean the dojo. Volunteers keep the dojo as clean as possible throughout the year, but twice a year we clean the place thoroughly. This is practical - it's nicer and healthier to practice in a clean space - and it's an expression of our sense of community. It's also a good way to show your appreciation to the dojo, so your attendance is appreciated.
Once we're done cleaning we'll have a short practice, after which the kyu exams will start at 16:00. Depending on the number of candidates, all exams combined will take around an hour. After that we'll celebrate the exams, the cleaning and the end of the year with a running buffet. Can everyone take some food or drinks? Salads, sweets and dishes for vegetarians are all highly appreciated, as are exotic dishes from faraway places.
Na de schoonmaak is er een korte training en starten de kyu examens om 16:00. Afhankelijk van het aantal kandidaten zal het examen ongeveer een uur duren. Daarna vieren we de examens, de schoonmaak en het einde van het jaar met een lopend buffet. Wil iedereen iets van eten en drinken meenemen? Zaken als salades, zoetigheid en gerechten voor vegetariërs worden altijd op prijs gesteld, net als exotische gerechten uit verre oorden.
On Saturday the 12th of December from 13:00 onwards we will come together to clean the dojo. Volunteers keep the dojo as clean as possible throughout the year, but twice a year we clean the place thoroughly. This is practical - it's nicer and healthier to practice in a clean space - and it's an expression of our sense of community. It's also a good way to show your appreciation to the dojo, so your attendance is appreciated.
Once we're done cleaning we'll have a short practice, after which the kyu exams will start at 16:00. Depending on the number of candidates, all exams combined will take around an hour. After that we'll celebrate the exams, the cleaning and the end of the year with a running buffet. Can everyone take some food or drinks? Salads, sweets and dishes for vegetarians are all highly appreciated, as are exotic dishes from faraway places.
Vakantie en winterschool
De dojo is dicht van 18 december tot 2 januari. Van 27 tot en met 31 december is er wel de DAF winterschool. Voor meer info zie de vorige post.
The dojo will be closed between December 18 and January 2. The DAF winterschool will be held between December 27 and 31. For more information see the previous post.
The dojo will be closed between December 18 and January 2. The DAF winterschool will be held between December 27 and 31. For more information see the previous post.
1 december 2010
Winterschool Wilko Vriesman
In december wordt weer de winterschool gehouden onder leiding van Wilko Vriesman. Deze is van 27 december tm 31 december. Kijk voor meer informatie op de agenda van de DAF site.
15 november 2010
Extend ki foward
Cat versus aligator. Cat wins by taking the centre line and extending ki forward :)
13 november 2010
Bregje's Baby
Bregje sent us this beautiful picture of herself. She looks happy and healthy, doesn't she? Bregje says her little Aikidoka is doing a lot of mai and ushiro ukemi and that she's doing yoga to stay fit. She's due February 5th and hopes to rejoin us on the mat as soon as possible. Maybe we should start baby Aikido classes?
28 oktober 2010
16 oktober 2010
13 oktober 2010
Herfstvakantie kids
Herfstvakantie kids valt samen met die van aikido voor de kids tot 12 jaar, namelijk van zaterdag 16 tot en met zaterdag 23 oktober.
Alle andere trainingen gaan wel gewoon door (m.u.v. Katori op dinsdag dan).
Alle andere trainingen gaan wel gewoon door (m.u.v. Katori op dinsdag dan).
10 oktober 2010
Onregelmatig Katori op dinsdag
Tot nader bericht gaat om rooster technische redenen de Katori training op dinsdag avond voorlopig niet altijd door. Houdt dit blog in de gaten voor updates.
7 oktober 2010
Heihō kadensho
Also known as 'The Life Giving Sword'.
This is a translation of an important classic on Zen swordfighting. Yagyu Munenori was so widely renowned that he was appointed official sword instructor to two Tokugawa shoguns. (The position was always coveted by Miyamoto Musashi, but he never succeeded in gaining the post). Yagyu's style is known as the Shinkage-ryu style, for centuries the official style of the Tokugawa dynasty. His spiritual mentor was Zen priest Takuan. (And is therefore especially interesting to read in relation to The Unfettered Mind) Here, Yagyu's Buddhist spirituality is clearly reflected in his central idea of the "life-giving sword" - the notion of controlling an opponent by the spiritual readiness to fight, rather than during the fight. His mastery of restraint and diplomacy made him a trusted political and military advisor to the shoguns. This book is a look into a master swordsman's thoughts on nonattachment and even non-violence.
> Lees het boek online (in het Engels, 145p.)
This is a translation of an important classic on Zen swordfighting. Yagyu Munenori was so widely renowned that he was appointed official sword instructor to two Tokugawa shoguns. (The position was always coveted by Miyamoto Musashi, but he never succeeded in gaining the post). Yagyu's style is known as the Shinkage-ryu style, for centuries the official style of the Tokugawa dynasty. His spiritual mentor was Zen priest Takuan. (And is therefore especially interesting to read in relation to The Unfettered Mind) Here, Yagyu's Buddhist spirituality is clearly reflected in his central idea of the "life-giving sword" - the notion of controlling an opponent by the spiritual readiness to fight, rather than during the fight. His mastery of restraint and diplomacy made him a trusted political and military advisor to the shoguns. This book is a look into a master swordsman's thoughts on nonattachment and even non-violence.
"You attain the victory by having your opponent make the first move."
> Lees het boek online (in het Engels, 145p.)
5 oktober 2010
Schedule change, part II
Last month, we announced that Anni and Francisca Sensei would swap classes on Friday and Monday. This will not happen after all. So Anni will continue to teach the Friday evening class and Francisca Sensei will continue to teach on Monday evening.
22 september 2010
In Memoriam Sugano Shihan
Not even two months after Tamura Shihan died, we got news that Sugano Shihan passed away on August 29. Sugano Shihan was an uchideshi of O-Sensei and he taught in Australia and Belgium before settling in the US. There he has been teaching in the New York Aikikai along with Yamada Shihan. He has been to the Netherlands on occasion to teach a seminar.
Here's an interview with Sugano Shinan you might like to read.
Here's an interview with Sugano Shinan you might like to read.
Schedule change
1 september 2010
Roosterwijziging per 1 september
De vroege vogels verhuizen van de woensdag naar de maandag van 06:30 - 07:30, een sterk begin van de week!
28 augustus 2010
Messenger
Mary Oliver is arguably one of the greatest contemporary American poets. Her work, which spans more than four decades, is filled with a quiet wonder about nature and our place in it. This poem below is both joyful and pensive, quiet and exuberant at the same time. A bit like when in Aikido we flow with our partner, so I thought I'd share it with you. Enjoy!
Messenger (by Mary Oliver)
My work is loving the world.
Here the sunflowers, there the hummingbird —
equal seekers of sweetness.
Here the quickening yeast; there the blue plums.
Here the clam deep in the speckled sand.
Are my boots old? Is my coat torn?
Am I no longer young, and still not half-perfect? Let me
keep my mind on what matters,
which is my work,
which is mostly standing still and learning to be astonished.
The phoebe, the delphinium.
The sheep in the pasture, and the pasture.
Which is mostly rejoicing, since all ingredients are here,
which is gratitude, to be given a mind and a heart
and these body-clothes,
a mouth with which to give shouts of joy
to the moth and the wren, to the sleepy dug-up clam,
telling them all, over and over, how it is
that we live forever.
More about Oliver can be found at the Poetry Foundation. Some more of her poems are
- here
- and here
Messenger (by Mary Oliver)
My work is loving the world.
Here the sunflowers, there the hummingbird —
equal seekers of sweetness.
Here the quickening yeast; there the blue plums.
Here the clam deep in the speckled sand.
Are my boots old? Is my coat torn?
Am I no longer young, and still not half-perfect? Let me
keep my mind on what matters,
which is my work,
which is mostly standing still and learning to be astonished.
The phoebe, the delphinium.
The sheep in the pasture, and the pasture.
Which is mostly rejoicing, since all ingredients are here,
which is gratitude, to be given a mind and a heart
and these body-clothes,
a mouth with which to give shouts of joy
to the moth and the wren, to the sleepy dug-up clam,
telling them all, over and over, how it is
that we live forever.
More about Oliver can be found at the Poetry Foundation. Some more of her poems are
- here
- and here
20 augustus 2010
The Demon's Sermon on the Martial Arts
Woven deeply into the martial traditions and folklore of Japan, the fearsome Tengu dwell in the country's mountain forest. Mythical half-man, half-bird creatures with long noses, Tengu have always inspired dread and awe, inhabiting a liminal world between the human and the demonic, and guarding the most hidden secrets of swordsmanship. In The Demon's Sermon on the Martial Arts, a translation of the 18th-century samurai classic by Issai Chozanshi, an anonymous swordsman journeys to the heart of Mt. Kurama, the traditional domain of these formidable beings. There he encounters a host of demon; through a series of discussions and often playful discourse, they reveal to him the very deepest principles of the martial arts, and show how the secrets of sword fighting impart the truths of life itself.
The Demon's Sermon opens with The discourses, a collection of whimsical fables concerned with the theme of transformation--for Chozanshi a core phenomenon to the martial artist. Though ostensibly light and fanciful, these stories offer the attentive reader ideas that subvert perceived notions of conflict and the individual's relationship to the outside world. In the main body of work, The Sermon, Chozanshi demonstrates how transformation is fostered and nurtured through ch'i -- the vital and fundamental energy that flows through all things, animate and inanimate, and the very bedrock of Chozanshi's themes and the martial arts themselves. This he does using the voice of the Tengu, as the reader is invited to eavesdrop with the swordsman on the demon's revelations of the deepest truths concerning ch'i, the principles of yin and yang, and how these forces shape our existence. In The Dispatch, the themes are brought to an elegant conclusion using the parable of an old and toothless cat who, like the demon, has mastered the art of acting by relying on nothing, and in so doing can defeat even the wiliest and most vicious of rats despite his advanced years.
Chozanshi's deep understanding of Taoism, Buddhism, Confucianism, and Shinto, as well as his insight into the central role of ch'i in the universe, are all given thoughtful treatment in Wilson's introduction and extensive endnotes. A provocative book for the general reader, The Demon's Sermon will also prove an invaluable addition to the libraries of all those interested in the fundamental principles of the martial arts, and how those principles relate to our existence.
It has been said that even Morihei Ueshiba was trained by a Tengu in the mountains of Mt. Hongu.
(Read more)
> Read part 3 'The Swordsman and the Cat' online (shortened version in English, 4p.)
> Read Book @ Google books
The Demon's Sermon opens with The discourses, a collection of whimsical fables concerned with the theme of transformation--for Chozanshi a core phenomenon to the martial artist. Though ostensibly light and fanciful, these stories offer the attentive reader ideas that subvert perceived notions of conflict and the individual's relationship to the outside world. In the main body of work, The Sermon, Chozanshi demonstrates how transformation is fostered and nurtured through ch'i -- the vital and fundamental energy that flows through all things, animate and inanimate, and the very bedrock of Chozanshi's themes and the martial arts themselves. This he does using the voice of the Tengu, as the reader is invited to eavesdrop with the swordsman on the demon's revelations of the deepest truths concerning ch'i, the principles of yin and yang, and how these forces shape our existence. In The Dispatch, the themes are brought to an elegant conclusion using the parable of an old and toothless cat who, like the demon, has mastered the art of acting by relying on nothing, and in so doing can defeat even the wiliest and most vicious of rats despite his advanced years.
Chozanshi's deep understanding of Taoism, Buddhism, Confucianism, and Shinto, as well as his insight into the central role of ch'i in the universe, are all given thoughtful treatment in Wilson's introduction and extensive endnotes. A provocative book for the general reader, The Demon's Sermon will also prove an invaluable addition to the libraries of all those interested in the fundamental principles of the martial arts, and how those principles relate to our existence.
It has been said that even Morihei Ueshiba was trained by a Tengu in the mountains of Mt. Hongu.
(Read more)
ISSAI CHOZANSHI (1659-1741) was the pen name of Niwa Jurozaemonn Tadaaki, a samurai of the Sekiyado clan. Among his works, The Demon's Sermon on the Martial Arts (1729) and The Swordsman and the Cat (1727) are his most famous.
> Read part 3 'The Swordsman and the Cat' online (shortened version in English, 4p.)
> Read Book @ Google books
19 augustus 2010
Ai-Kid-You ;)
A Fractured Introduction to Aikido "Terms":
General Words | |
---|---|
Aikido | "Aikido" means "the path of spiritual harmony" except when it means "the way to unite one's inner energy" or when it means "the way of unity with the universal force;" unless you have a Chinese grandmother, in which case it means "the way of holding breath." Which is why we are drowning in arguements, sorry, philosophical discussions about the existence of "ki." |
Marital Art | Aikido is a marital art (that's why there is an altar in the dojo) that grooms you for unbridled self-defense. |
Ukemi | The history of ukemi: A big fat bully was really tired. He saw a skinny little guy who looked like he had a lot of energy. He grunted "You carry me" as he went to climb aboard the hapless fellow's back. The skinny little guy executed a perfect forward roll. Being too focussed on the predicament in which he had found himself he never did make exact sense of what the bully said, replying "ukemi, indeed!" as he walked away. And to this day we call our rolls and falls "ukemi" in his honor. |
Tai Sabaki | Similarly, "tai sabaki" results from the mis-hearing of "Thai souvlaki," which everybody knows is actually Satay, or chicken on a skewer; the significance is that in olden days if your footwork was done chicken-toed, the teacher would skewer you. Nowadays they just glare. |
Aikido "Styles" | |
Aiki-Just-So | For the finicky; they never progress past ikkyo because nobody ever does it well enough. |
Bike-ido | Developed by bicyclists tired of being run off the road; the only style that does a "true" kaiten-nage. |
Boo-do | Stealth techniques, possibly ninja-influenced, in which uke initiates attacks by leaping out of hidingwith a shout. |
Haikudo | Appeals to enthusiasts of Japanese culture who cannot decide if they prefer to study poetry or martial arts. |
Iko-Iko-Ido | Bizarre regional style of New Orleans characterized by rythmic technique and brightly colored costumes. |
Nike-kai | Practitioners wear gis made in special sweatshops; during practice of kokyudosa are heard to make a loud "swoosh" during exhalations. |
Reikido | Tntegrates body work and body arts in one discipline so you can throw your back out and put it back into place in the course of one technique. |
Waikikai | Hawai'ian regional style, done on long boards. |
Aikido "Techniques" | |
Tushie-nage | This technique is never taught, but beginners invariably discover it the hard way. |
Baptism-nage | Kaiten-nage done in a body of water. Potentially lethal. |
Ten-pin-nage | Randori against ten attackers in a long narrow dojo, scored as in bowling. "Strikes" do not mean "atemi" in this application..... |
Jujube-nage | Uke is distracted by offers of candy, then thrown hard; likely inspired by Dr. Who Sensei and his famous "jelly baby atemi." |
E-I-E-aido | The Old Macdonald style; the art of live blade drawing and quartering, with livestock as uke. |
Go-flya-kaitenage | Technique in which uke is projected out of the dojo, outdoors into a thunderstorm (with Ki of course). First cited in Poor Richards Alamanaikido. |
Delicate-tessen | Technique favored by southern belles, in which uke is distracted by the fluttering-eyelash atemi, then flattened by whipping forward of the iron-ribbed fan. Nage settles back into rocking chair, murmuring "my, my, my..." (with thanks to JonM, Blake, and Chuck) |
Cacciattori Chickennage | Italian dish prepared one-handed by Aikido-Listers being tested for rank (with thanks to Ivan.....) |
RyeOatTandori NoChickennage | East Indian vegetarian variation of the above. |
Rant-ori | Multiple verbal attackers (when performed seated, known as "Seiza Who?") |
Tai-No-Hankie | Basic technique for blending your nose with the sleeve of your gi. |
Rokyo | You will be pinned by a drunk chanting "We will rock you" |
ChiChikyo | You will be pinned by a high-heeled nage in a Chanel gi. |
Hatchkyo | You will be pinned by a brood hen named Sky |
Queuekyo | You will be pinned by a whole line of people |
Jukyo | You will be pinned by the legendary Rabbi sensei, Matt Burn |
Aikido "Attacks" | |
HeyManUchi | Attention-getting strike |
HeManUchi | Repeated strikes, closed fists alternating, to one's own (hairy) chest |
LikeCoolManUchi | Left-of-center strike to the bongos |
EthelMerManUchi | Show-stopping stike that gets you right here |
YesManUchi | Strike with a rubber stamp |
NormanUchi | Sat next to me in third grade at P.S. 269, Brooklyn |
11 augustus 2010
Ezra is geboren!
Een familiebericht:
Afgelopen maandagochtend ben ik op babybezoek geweest bij Ellen van Beek. Ze heeft een dochtertje gekregen dat Ezra heet. De bevalling is heel vlot gegaan en Ellen en haar man Marc zien er heel gelukkig uit. In de hal hangt het geboortebericht en daarnaast kun je wat aan haar pennen op een kaartje dat ik gekocht heb om diegenen die Ellen nog kennen de gelegenheid te geven om te reageren.
Francisca
Afgelopen maandagochtend ben ik op babybezoek geweest bij Ellen van Beek. Ze heeft een dochtertje gekregen dat Ezra heet. De bevalling is heel vlot gegaan en Ellen en haar man Marc zien er heel gelukkig uit. In de hal hangt het geboortebericht en daarnaast kun je wat aan haar pennen op een kaartje dat ik gekocht heb om diegenen die Ellen nog kennen de gelegenheid te geven om te reageren.
Francisca
3 augustus 2010
Non-Violent Communication
In Aikido we sometimes say: ”Move yourself, don’t move the other.” When we move the other - when we do a technique onto someone – we treat them as an object, which means there can be no Ai. If we move ourselves and connect to the other, the other becomes an extension of ourselves. Then, when we move, the other moves in harmony with us.
A similar principle is the cornerstone of Non-Violent Communication, a process of personal communication pioneered by Marshall Rosenberg. NVC focuses on two things: honest self-expression (exposing what matters to oneself in a way that's likely to inspire compassion in others) and empathy (listening with deep compassion).
Let me explain using an example. Imagine at home someone is playing their music really loud. This is upsetting you. At some point, you may confront this person with annoyance in your voice. “Come on man, you are being really loud, don’t be so annoying.”
This way of communicating tends to be counterproductive. The other cannot but feel attacked, which usually generates verbal or physical aggression, which in turn undermines the relationship. “Mind your own business, you always play your stupid music loudly and you shout on the phone.” Forget about Ai in that house….
NVC has an alternative approach that encompasses four steps: observation, feelings, needs and requests. This may look like this. “I am noticing really loud music. This is making me feel uncomfortable. I am studying and I feel the need for some quiet. I would like to ask you to turn down the volume a bit.”
This approach is fundamentally different and will get you a completely different outcome. After all, the other is not being judged and it's hard to argue with someone's feelings and needs. True, the other may decline your request, but the communication process itself will not get in a way of being heard by and listening to someone else.
Try it on for size, it’s good fun and actually quite simple to use. The easiest thing to do is to start each sentence with ‘I’ instead of ‘you’.
So in the dojo don’t say “You are being rough, relax.” but say “I am not comfortable at this pace, could you please slow down.” Or say “I would like us to be more connected while moving” instead of “you are being a bad uke.” Moving from blaming/judging to identifying needs/facts will get you empathy rather than a counterattack.
There is a lot more to NVC than this, so if you are curious have a look at http://www.cnvc.org.
A similar principle is the cornerstone of Non-Violent Communication, a process of personal communication pioneered by Marshall Rosenberg. NVC focuses on two things: honest self-expression (exposing what matters to oneself in a way that's likely to inspire compassion in others) and empathy (listening with deep compassion).
Let me explain using an example. Imagine at home someone is playing their music really loud. This is upsetting you. At some point, you may confront this person with annoyance in your voice. “Come on man, you are being really loud, don’t be so annoying.”
This way of communicating tends to be counterproductive. The other cannot but feel attacked, which usually generates verbal or physical aggression, which in turn undermines the relationship. “Mind your own business, you always play your stupid music loudly and you shout on the phone.” Forget about Ai in that house….
NVC has an alternative approach that encompasses four steps: observation, feelings, needs and requests. This may look like this. “I am noticing really loud music. This is making me feel uncomfortable. I am studying and I feel the need for some quiet. I would like to ask you to turn down the volume a bit.”
This approach is fundamentally different and will get you a completely different outcome. After all, the other is not being judged and it's hard to argue with someone's feelings and needs. True, the other may decline your request, but the communication process itself will not get in a way of being heard by and listening to someone else.
Try it on for size, it’s good fun and actually quite simple to use. The easiest thing to do is to start each sentence with ‘I’ instead of ‘you’.
So in the dojo don’t say “You are being rough, relax.” but say “I am not comfortable at this pace, could you please slow down.” Or say “I would like us to be more connected while moving” instead of “you are being a bad uke.” Moving from blaming/judging to identifying needs/facts will get you empathy rather than a counterattack.
There is a lot more to NVC than this, so if you are curious have a look at http://www.cnvc.org.
1 augustus 2010
Angry White Pyjamas
"Angry White Pyjamas, An oxford poet trains with the Tokyo riot police"
by Robert Twigger (source: Wikipedia)
Angry White Pyjamas is a book written by Robert Twigger about his time in a one-year intensive program of studying Yoshinkan aikido.
The book is set in Tokyo in the mid-1990s. Twigger is living with two friends in a tiny apartment near central Tokyo. They all decide to enrol at the Yoshinkan Hombu Dojo in order to get fit and break out of their sedentary life-style.
Soon after beginning regular training, Twigger decides that the only way you can truly experience aikido is to do the Yoshinkan Senshusei course, a gruelling 11-month program to train up instructors of Yoshinkan aikido. The course consists of four hours of training, five days a week, in addition to dojo-cleaning duties, special training weekends and demonstrations.
Twigger spends the majority of his time describing the rigor and sometimes agony of the very intensive course. He refers to doing kneeling techniques, or suwari-waza, until his knees bled, only to practice the next day and in so doing tear open the scabs. He describes techniques being performed with such vigor and intensity that smashing one's head into the mat was a frequent occurrence.
Other experiences on the course include "hajime" sessions where one technique is performed repeatedly, without a break, sometimes for up to half-an-hour or more. During these sessions, trainees sometimes pass out or vomit, especially in the summer months. Instructors sometimes dish out punishments to trainees if they feel they are not pushing themselves enough, including rounds of push-ups, sit-ups and bunny hops.
Other people featured in the book include several top Yoshinkan instructors, including Chida, Shioda and Chino senseis, as well as Robert Mustard sensei, the chief foreign instructor and David Rubens Sensei from England. Teachers are sometimes portrayed as being quite cold and occasionally brutal and unsympathetic to the students, whom they are trying to push to greater and greater efforts in order to build their technique and "spirit".
In addition, Twigger describes other aspects of Tokyo and his life there, including his relationship with his girlfriend and her family, his work at a Japanese high-school as an English teacher, and stories of living with his two flatmates. He also gives thoughts and observations about Japan and the Japanese culture.
by Robert Twigger (source: Wikipedia)
Angry White Pyjamas is a book written by Robert Twigger about his time in a one-year intensive program of studying Yoshinkan aikido.
The book is set in Tokyo in the mid-1990s. Twigger is living with two friends in a tiny apartment near central Tokyo. They all decide to enrol at the Yoshinkan Hombu Dojo in order to get fit and break out of their sedentary life-style.
Soon after beginning regular training, Twigger decides that the only way you can truly experience aikido is to do the Yoshinkan Senshusei course, a gruelling 11-month program to train up instructors of Yoshinkan aikido. The course consists of four hours of training, five days a week, in addition to dojo-cleaning duties, special training weekends and demonstrations.
Twigger spends the majority of his time describing the rigor and sometimes agony of the very intensive course. He refers to doing kneeling techniques, or suwari-waza, until his knees bled, only to practice the next day and in so doing tear open the scabs. He describes techniques being performed with such vigor and intensity that smashing one's head into the mat was a frequent occurrence.
Other experiences on the course include "hajime" sessions where one technique is performed repeatedly, without a break, sometimes for up to half-an-hour or more. During these sessions, trainees sometimes pass out or vomit, especially in the summer months. Instructors sometimes dish out punishments to trainees if they feel they are not pushing themselves enough, including rounds of push-ups, sit-ups and bunny hops.
Other people featured in the book include several top Yoshinkan instructors, including Chida, Shioda and Chino senseis, as well as Robert Mustard sensei, the chief foreign instructor and David Rubens Sensei from England. Teachers are sometimes portrayed as being quite cold and occasionally brutal and unsympathetic to the students, whom they are trying to push to greater and greater efforts in order to build their technique and "spirit".
In addition, Twigger describes other aspects of Tokyo and his life there, including his relationship with his girlfriend and her family, his work at a Japanese high-school as an English teacher, and stories of living with his two flatmates. He also gives thoughts and observations about Japan and the Japanese culture.
Zomerrooster
De dojo gaat ook van de zomer genieten en daarom is er van 1 juli tot 1 september zomerrooster. Voor de kids van -12 jaar is er geen les van 2 juli tot 15 augustus. Alleen de volgende lessen zullen gegeven worden:
- dinsdag 20.00-21.30 Robert, alle niveaus en leeftijden
- woensdag en vrijdag 19.00-20.00 Anni, alle niveaus
- donderdag 19.30-21.00 Francisca, alle niveaus
- zaterdag 12.00-14.00 Robert, alleen hakama dragers
- Katori: dinsdags v.a. 21.30, zaterdags als gewoonlijk.
Fijne zomer iedereen. Rust uit, heb lol en kom gezond weer terug.
How many Aikidoka? ;)
Q: How many Aikido students does it take to screw in a light bulb?
A: None. Aikido students don't attack problems.
A: None. Aikido students don't attack problems.
Q: Ok, so how many Aikido students does it really take to change a light bulb?
A: One, but the light bulb must initiate the attack.
Q: How many Aikido students does it take to screw in a lightbulb?A: One, but the light bulb must initiate the attack.
A: Two. One to perform the technique, and the other to take the fall
19 juli 2010
Naar de zomerschool
Oorspronkelijke tekst door Francisca Sensei:
Op de zomerschool hebben Ruth en Alex met mij getraind. Het thema was de drie stadia pressie van de basis, openen van de borstkas en het laten vallen van het diafragma te oefenen in verschillende technieken. Elke ochtend begon met zwaard. Ook daarin kwam het thema tevoorschijn en leerde je vrij te komen van tegenhouden. Buitenkans was dat Christian Tissier de eerste vier dagen voor de helft van de tijd (per dag twee en een half uur) les gaf. Dat niet meer mensen van onze dojo die kans gepakt hebben! Als je de volle zomerschool had gevolgd, had je een boost van 40 uur gemaakt. Wilko Vriesman had enkele speelse, gekke oefeningen bedacht, leuk voor jong en oud, maar hij zei er ook wat van als er te lauw geoefend werd, dat wil zeggen zonder betekenis.
De hitte nam gelukkig wat af aan het eind van de week, zodat het zelfs leuk was vrije vallen te doen als je het kon tenminste. Idris en Alex hadden zich goed voorbereid op het examen zaterdag en vertegenwoordigden onze dojo daarmee zoals wij een shodan graag zien opgaan. Idris kreeg een heleboel felicitaties te verduren. Zelf kreeg ik een compliment van Tom Dijkman dat Idris het goed gedaan had. Jammer vond ik dat hij tegelijk met drie mannen uit Saoedi-Arabie de suwariwaza en hanmihantachiwaza moest doen maar het kwam weer een beetje goed toen hij uit yokomen twee technieken mocht kiezen en Alex over de heup gooide en een gewone shihonage met vrije val. Dat was alles, maar ja, je ziet in een oogwenk dat Idris de shodan dik en dwars waard is. We kunnen trots zijn op onze nieuwste danhouder.
Je vindt anderen met wie je fijn traint en op de tweede foto zie je mijn aikidogenen in een jongetje van twee jaar, bijna niet van de mat te slaan.
En er was natuurlijk voetbal. Wilko speelde daar leuk op in onder andere door ole te roepen als je de opdracht goed uitvoerde of extra gas te geven als uke Spanje voorstelt. Er werd gevraagd wie voor Spanje was en er gingen best een paar handen omhoog. We ontdekten dat onze aikidovriend Vincent een rasechte Spanjaard is, geboren in Valenffia.
Ik had een vacantiepark huisje gehuurd, zo een als op de foto zodat ik wat familie mee kon nemen en Idris heeft ook gezellig bij me gelogeerd. Aikido vriend Miguel heeft voor ons een heerlijk maal bereid bij ons thuis, een fusion van bulgur, tahin met bietjes, spinazie met serundeng, in rendang kruiden gemarineerd rundvlees en toe aardbeien met basilicum. Zalig! Ook Joris, mijn man heeft lekker gekookt voor Idris en Alex, vegetarisch namelijk verse pasta met walnootsaus, tomatensla en toe chocoladevla met slagroom.
Je ziet ons op de foto te Lochem waar wat leuke pandjes, winkeltjes en restaurants zijn maar we gingen voor ijssalon Mimmo waar we veel hartelijkheid kregen op z'n Italiaans.
Alex en ik gaan elk jaar naar de zomerschool. Ruth gaat beslist volgend jaar een hele week. Wie weet heb ik jullie geinteresseerd om ook eens te gaan. Je kunt komen zo lang en zo kort als je wilt en je kunt kiezen voor een hotel, huisje of camping, alleen of met anderen. Markelo is een gebied voor fietsers en wandelaars, dat soort toeristen. Alleen het slapen op de mat is er niet bij. Op zich vind ik dat ook niet zo aantrekkelijk omdat je goed moet kunnen rusten tussendoor. Ik heb in ieder geval weer inspiratie opgedaan. Zie jullie op de mat!
Op de zomerschool hebben Ruth en Alex met mij getraind. Het thema was de drie stadia pressie van de basis, openen van de borstkas en het laten vallen van het diafragma te oefenen in verschillende technieken. Elke ochtend begon met zwaard. Ook daarin kwam het thema tevoorschijn en leerde je vrij te komen van tegenhouden. Buitenkans was dat Christian Tissier de eerste vier dagen voor de helft van de tijd (per dag twee en een half uur) les gaf. Dat niet meer mensen van onze dojo die kans gepakt hebben! Als je de volle zomerschool had gevolgd, had je een boost van 40 uur gemaakt. Wilko Vriesman had enkele speelse, gekke oefeningen bedacht, leuk voor jong en oud, maar hij zei er ook wat van als er te lauw geoefend werd, dat wil zeggen zonder betekenis.
De hitte nam gelukkig wat af aan het eind van de week, zodat het zelfs leuk was vrije vallen te doen als je het kon tenminste. Idris en Alex hadden zich goed voorbereid op het examen zaterdag en vertegenwoordigden onze dojo daarmee zoals wij een shodan graag zien opgaan. Idris kreeg een heleboel felicitaties te verduren. Zelf kreeg ik een compliment van Tom Dijkman dat Idris het goed gedaan had. Jammer vond ik dat hij tegelijk met drie mannen uit Saoedi-Arabie de suwariwaza en hanmihantachiwaza moest doen maar het kwam weer een beetje goed toen hij uit yokomen twee technieken mocht kiezen en Alex over de heup gooide en een gewone shihonage met vrije val. Dat was alles, maar ja, je ziet in een oogwenk dat Idris de shodan dik en dwars waard is. We kunnen trots zijn op onze nieuwste danhouder.
Je vindt anderen met wie je fijn traint en op de tweede foto zie je mijn aikidogenen in een jongetje van twee jaar, bijna niet van de mat te slaan.
En er was natuurlijk voetbal. Wilko speelde daar leuk op in onder andere door ole te roepen als je de opdracht goed uitvoerde of extra gas te geven als uke Spanje voorstelt. Er werd gevraagd wie voor Spanje was en er gingen best een paar handen omhoog. We ontdekten dat onze aikidovriend Vincent een rasechte Spanjaard is, geboren in Valenffia.
Ik had een vacantiepark huisje gehuurd, zo een als op de foto zodat ik wat familie mee kon nemen en Idris heeft ook gezellig bij me gelogeerd. Aikido vriend Miguel heeft voor ons een heerlijk maal bereid bij ons thuis, een fusion van bulgur, tahin met bietjes, spinazie met serundeng, in rendang kruiden gemarineerd rundvlees en toe aardbeien met basilicum. Zalig! Ook Joris, mijn man heeft lekker gekookt voor Idris en Alex, vegetarisch namelijk verse pasta met walnootsaus, tomatensla en toe chocoladevla met slagroom.
Je ziet ons op de foto te Lochem waar wat leuke pandjes, winkeltjes en restaurants zijn maar we gingen voor ijssalon Mimmo waar we veel hartelijkheid kregen op z'n Italiaans.
Alex en ik gaan elk jaar naar de zomerschool. Ruth gaat beslist volgend jaar een hele week. Wie weet heb ik jullie geinteresseerd om ook eens te gaan. Je kunt komen zo lang en zo kort als je wilt en je kunt kiezen voor een hotel, huisje of camping, alleen of met anderen. Markelo is een gebied voor fietsers en wandelaars, dat soort toeristen. Alleen het slapen op de mat is er niet bij. Op zich vind ik dat ook niet zo aantrekkelijk omdat je goed moet kunnen rusten tussendoor. Ik heb in ieder geval weer inspiratie opgedaan. Zie jullie op de mat!
17 juli 2010
In Memoriam: Tamura Shihan
Sad news for the world of Aikido: Nobuyoshi Tamura Shihan passed away on July 9 at the age of 77.
Wikipedia says about Tamura: "son of a kendo teacher, Tamura entered the Aikikai Hombu Dojo around 1953 as an uchi-deshi (live-in student) of aikido founder Morihei Ueshiba. He was one of Ueshiba's favorite pupils and since 1964 has greatly contributed to the development of aikido in Europe and France in particular.
He was the National Technical Director (DTN) of the FFAB (French Federation of Aikido and Budō). He held the rank of 8th dan and the title of Shihan. Throughout his teaching career he trained many others instructors in various countries around the world but foremost Western Europe."
I know Francisca Sensei trained with him in her early Aikido years. Personally, I have had the pleasure to attend some of his seminars, most recently in 2008 at the Lesneven summer school. I was genuinely awed by his Aikido: he had a quiet fierceness about him. He came across as humble, yet always ready to pounce with impossible precision.
It's hard to find decent movies of him, but there's this one on YouTube:
Anyone else have memories of him they want to share?
15 juli 2010
Naar Patrick Cassidy stage
Oorspronkelijke tekst door Monique Rijksen:
In het weekend van 26 en 27 juni zijn we naar de stage van Patrick Cassidy geweest in Utrecht. Op zaterdag waren mee: Ilja, Karin, Francisca, James en Monique. Op zondag was de groep iets kleiner namelijk: James, Karin en Monique. Het thema was Moving from Inspiration.
Hierover zegt Patrick Cassidy: "In my perspective, inspiration is that which arises out of the unseen depths of our selves and gives birth to creativity. It gives us the energy to take a step that does not conform to our fear, doubt, or worry.
We could look at Aikido as a movement of Inspiration. Moving from inspiration expresses intelligence. Our action in Aikido can be fueled by Inspiration, guided by an Intelligence that is beyond self concerned thought or fear.
To move from this inspiration, we need to take a risk. To take a chance to move outside of conditioned pattern. This seminar is an invitation to look into this question of moving from inspiration."
Bewegen vanuit je intuïtie in plaats van uit je hoofd. Je vrij voelen om te bewegen en de geleerde technieken loslaten. Dat was zeker niet makkelijk. Het mooie was dat door de opbouw van de training en het gebruiken van muziek erbij iedereen bij de juwaza aan het eind van de dag heel vrij, mooi en vloeiend bewoog. De geleerde technieken komen dan als 'vanzelf'.
8 juli 2010
Kenjutsu training ;)
A GREAT comedy sketch by Katocha and Kenchan (from the band/comedy group Dorifu).
It is about a disciple trying to be taught in the sword arts, but his master does not consent.
Any resemblance to actual facts, people and events is purely coincidental.
English subbed. Enjoy!
5 juli 2010
Katori iets vroeger ivm halvefinale WK
Door de 2-1 overwinning op Brazilië staat Nederland dinsdag in de halve finale van het WK 2010.
Velen van ons willen uiteraard graag zien of we deze keer ook de finale kunnen halen.
Vandaar dat de Katori training deze dinsdag (06-07-2010) verplaatst wordt naar 18.45u.
Velen van ons willen uiteraard graag zien of we deze keer ook de finale kunnen halen.
Vandaar dat de Katori training deze dinsdag (06-07-2010) verplaatst wordt naar 18.45u.
1 juli 2010
Daan Loeff geslaagd!
Daan Loeff heeft vandaag tijdens de eerste les van het zomerseizoen succesvol examen gedaan voor 5e kyu. Wegens ziekte kon hij niet aanwezig zijn tijdens de reguliere examendag.
Voor de ogen van Francisca Sensei en kersverse shodan Robin deed hij met Yumiko als uke een serie technieken voor. En hij is geslaagd!
Names alle leden van de dojo: gefeliciteerd!
Voor de ogen van Francisca Sensei en kersverse shodan Robin deed hij met Yumiko als uke een serie technieken voor. En hij is geslaagd!
Names alle leden van de dojo: gefeliciteerd!
Kinderstage
Let op de uitnodiging voor de kinderstage onder leiding van Lydia van Zijl, eind augustus
23 juni 2010
Keep the channel open
There is a vitality
From Martha Graham to Agnes de Mille
“There is a vitality, a life-force, a quickening that is translated through you into action. And because there is only one of you in all time this expression is unique.
If you block it, it will never exist through any other medium and be lost.
The world will not have it.
It is not your business to determine how good it is
nor how valuable it is:
nor how it compares with other expressions.
It is your business to keep it yours, clearly and directly, to keep the channel open.”
[source]
From Martha Graham to Agnes de Mille
“There is a vitality, a life-force, a quickening that is translated through you into action. And because there is only one of you in all time this expression is unique.
If you block it, it will never exist through any other medium and be lost.
The world will not have it.
It is not your business to determine how good it is
nor how valuable it is:
nor how it compares with other expressions.
It is your business to keep it yours, clearly and directly, to keep the channel open.”
[source]
16 juni 2010
Geen Katori ivm WK Nederland-Japan
In verband met de WK wedstrijd Nederland-Japan op zaterdag de 19e juni is er geen Katori les. De Aikido les gaat wel gewoon door.
We wensen iedereen die gaat kijken veel plezier en een spannende wedstrijd.
Jullie voorspelling kunnen jullie kwijt in de 'reacties'
(onderaan elk bericht).
update: 1 - 0
update2: Nederland en Japan beiden door
We wensen iedereen die gaat kijken veel plezier en een spannende wedstrijd.
Jullie voorspelling kunnen jullie kwijt in de 'reacties'
(onderaan elk bericht).
update: 1 - 0
update2: Nederland en Japan beiden door
15 juni 2010
Examendag juni 2010
De halfjaarlijkse examendag begon met het spic en span maken van de dojo. Ook daarin zie je de spirit van de dojo.
Het was van iedereen een examen zoals wij dat graag zien: strak en duidelijk.
De voorbereiding liet niets te wensen over bij Ruth en Roos, altijd aanwezig op de examentrainingen; Dat loont en was te zien.
Trots op Robin, shodan
De examencommissie Francisca van Leeuwen, Robert-Jan Schiks, Anni Madeddu
Het was van iedereen een examen zoals wij dat graag zien: strak en duidelijk.
De voorbereiding liet niets te wensen over bij Ruth en Roos, altijd aanwezig op de examentrainingen; Dat loont en was te zien.
6e kyu: | Alain Puiseux |
5e kyu: | Eric Ras en Jaouad Boutkaboute, Marije Mars en Bram Naves, Yumiko Maekawa en Jennifer Aufenanger |
4e kyu: | Tristan de Brouwer |
3e kyu: | Ruth Caceres en Roos Naves |
1e kyu: | Ilja van Roon |
Trots op Robin, shodan
De examencommissie Francisca van Leeuwen, Robert-Jan Schiks, Anni Madeddu
14 juni 2010
On being taught
Early on in life I was forced to become fiercely independent. Instead of relying on others for guidance, I taught myself. And rather than to invite feedback, I relied on my own sense of what was right. So for a long time, I felt capable and strong.
And while that was true, I was also tired and isolated. My fear of loosing control – because that is what it comes down to – had cramped my mind. And I had been shutting out others, who meant well and had things to say.
And I thought: this is no way to live. Spirit cannot thrive in exile. We are meant to relate and connect. So, slowly, I began to open my heart and mind to others. It was around that time that I came to the dojo and accepted Francisca, and later Robert, as my teachers.
Now, I enjoy being taught. It is pleasure to receive and accept guidance. This is what I mean when I say “onegai shimasu” at the beginning of every practice. It means: I am open, I am ready to give and receive in equal measure. I welcome you.
I try to approach ukemi with the same spirit, but it’s tough and often frustrating. There is still fear in my body and I tense up when making breakfall. And I still get caught up in my internal monologue, while I really want to listen to what my partner is doing.
There is progress and there is a long way to go. I guess it means I won't ever be bored in my life.
And while that was true, I was also tired and isolated. My fear of loosing control – because that is what it comes down to – had cramped my mind. And I had been shutting out others, who meant well and had things to say.
And I thought: this is no way to live. Spirit cannot thrive in exile. We are meant to relate and connect. So, slowly, I began to open my heart and mind to others. It was around that time that I came to the dojo and accepted Francisca, and later Robert, as my teachers.
Now, I enjoy being taught. It is pleasure to receive and accept guidance. This is what I mean when I say “onegai shimasu” at the beginning of every practice. It means: I am open, I am ready to give and receive in equal measure. I welcome you.
I try to approach ukemi with the same spirit, but it’s tough and often frustrating. There is still fear in my body and I tense up when making breakfall. And I still get caught up in my internal monologue, while I really want to listen to what my partner is doing.
There is progress and there is a long way to go. I guess it means I won't ever be bored in my life.
12 juni 2010
En het laatste kidsexamen vandaag
Naast Tristan de Brouwer Yssi de Bock, geel, Francisco Borst oranje,
aan de andere kant van mij de zusjes Jay en Romi Westerbeke ook oranje
en mijn kleindochter Amke Schiks, haalde donderdag al oranje.
9 juni 2010
Geslaagd voor de Kinderkyu
8 juni geslaagd voor de kinderkyu:
10 juni geslaagd voor de kinderkyu:
11 juni geslaagd voor de kinderkyu
12 juni geslaagd voor de kinderkyu
Gefeliciteerd!
geel: | Willem Huijzer en Aleks Kozuchowsky |
oranje: | Joram de Vries en Joris Palthe |
groen: | Christopher Krynicki |
blauw: | Merlijn Bergevoet en Oliwia Piasecka |
10 juni geslaagd voor de kinderkyu:
geel: | Giselle en Lauren Marlisa, Nathalie en Sarah van Wasbeek |
oranje: | Amke Schiks, Emma Smallenbroek, Stefanie Hut en Jay Jagroep, Lisanne Clignett en Sem Bom |
groen: | Nisia en Emily Kemp |
11 juni geslaagd voor de kinderkyu
blauw: | Kendra Tromp |
12 juni geslaagd voor de kinderkyu
geel: | Yssi de Bock |
oranje: | Francisco Borst, Jay en Romi Westerbeke |
Gefeliciteerd!
6 juni 2010
Robin Bush geslaagd voor shodan
Robin Bush is vandaag in Amsterdam geslaagd voor zijn shodan examen. Caroline Jongsten sprak namens de commissie over Robin's examen:
"We waren verrast, het was meer dan voldoende, een gerijpte shodan en het was een plezier om naar te kijken."
Robin van harte gefeliciteerd!
5 juni 2010
Examens
Tijdens de zomerschool van zaterdag 10 tot en met zondag 18 juli te Markelo gaat Idris van Heffen op voor shodan van Wilko Vriesman.
Anni neemt de les van Francisca op donderdag 15 jui over.
Anni neemt de les van Francisca op donderdag 15 jui over.
1 juni 2010
Duizendmaal dank
Oorspronkelijke tekst door Francisca Sensei:
Bij dezen deel ik duizendmaal mijn dank uit aan allen die iets met het hieronder beschreven feest te maken hebben gehad. Het zij in de voorbereiding, het zij met de aanwezigheid en niet mis te verstaan het weer in orde maken van de dojo.
29 mei, viering van mijn 70e verjaardag (14mei 1940):
Mijn leerlingen, vrienden en familie hebben samen voor een onvergetelijke feestavond gezorgd. Alleen al door er te zijn. Monique Huet kwam er zelfs voor over uit Parijs!
Velen hadden gehoor gegeven aan de oproep om voor OxfamNovib een klaslokaal te kunnen openen. Inclusief de opleiding van een onderwijzer kost dat 1000€. En dat is gelukt. Ilja van Roon, onze uitmuntende communicator overhandigde mij de bevestiging van OxfamNovib dat we een klaslokaal hadden gekocht ter ere van mijn verjaardag. Als je zo oud bent als ik en aikido een beetje begrijpt, gun je diegenen die het leven nog voor zich hebben, vooral de kansarmen veel geluk. Niettemin werd ik bedolven onder attenties varierend van bloemen, boeken, dvd, sieraden tot tekeningen. Zo lief en warm was het allemaal.
Clown Shorty bleek een goede keus voor de jongsten. Jammer genoeg bleek de Japanse animatie dvd "The cat returns" ineens onvindbaar. Gelukkig had Mathieu Colin een Japanse kinderfilm over een jongetje en een ninja als alternatief.
Onze kok Kamil Piasecki (van Restaurant at Home) traint bij ons en heeft zich uitgesloofd dat een ieder lekker kon smikkelen. Je begrijpt dat er veel te improviseren viel, want ons keukentje is te klein om zo'n banket aan te richten. De grote Bosch koelkast hadden we vervangen door een energiezuinig tafelmodel. Dus hadden we wat bijgehuurd. Helaas heeft Tristan de Brouwer 4 uur moeten wachten op de spullen. Arnoud Reinders was de stille kracht die deed wat er gedaan moest worden, afwassen, schoonmaken, opruimen.
Onder de partytent bleef het droog en de regen maakte het alleen maar gezelliger. Fijn was het voor de rokers, ze bestaan nog, maar vanzelf deden ze dat niet binnen.
Binnen was de dojo versierd met ballonnen en de mat bedekt met kleden waarover de gasten met schoenen konden lopen. Er was voorzien in een aantal acts waar ik als liefhebber van cultuur van genoot. Ashika Baan speelde een interessant muziekstuk op haar viool maar de begeleiding op piano ontbrak dus was het extra knap van haar in haar eentje al die melodiebuigingen en akkoorden te vertolken. Het boeide me van het begin tot het eind. Daarna kwam een geweldige, strakke demonstratie Aikido, zonder en met zwaard en Katori van Robert-Jan Schiks, mijn jongste zoon met Robin Bush en Mathieu Colin als uke. Hier en daar klonk het stemmetje van mijn kleinzoon Corto die al "Aikido" kan zeggen en "oh nee" als uke gegooid werd, en "moederskindje" zoals Robert zich noemde, wat de aanwezigen deed bulderen van de lach. Ik was heel trots op deze dubbele show.
Bijzonder was dat onze Pakistaanse Safdar Zaidi een theeceremonie opvoerde met Jeanot Schiks, mijn oudste zoon als "gast". Daarna demonstreerde hij kalligrafie, waaraan Felicia Caceres, Radha Baan en Tristan de Brouwer deelnamen.
Op mijn verzoek kwam er een filmpje van een prachtig uitgevoerde Japanse dans door niet minder dan Tada Shihan's nichtje die dat deed op een verjaardag van Tada's dojo waar Robert en ik bij aanwezig mochten zijn.
Daarna kwam Ashika aanzetten met een prachtige zelfgemaakte soesjestaart met aardbeien, chocolade en muntblaadjes, heel artistiek. Daar was de volgende dag niets meer van te vinden.
Toen de dansmuziek op gezet werd vroeg de kok me ten dans.
De kinderen die er waren hebben zich allemaal gezellig gedragen en we waren blij met ze. Ze waren nog helemaal niet moe maar niet heus. Om kwart over elf was ik zelf moe en tevreden en ging ik met man en gast uit Parijs naar huis. We hebben het gedenkboekje van Ashika en Radha Baan met genoegen samen doorgenomen en toen gingen we lekker slapen.
Ik denk dat de doorzakkers het zich naar de zin hebben gemaakt. Dat maak ik op uit de zooi die er nog lag toen ik de volgende morgen mijn boeketten ging ophalen.
Door het slechte weer ging het bezoek aan de Japanse tuin niet door. Wellicht een volgende keer, maar het feest was heel geslaagd.
Bij dezen deel ik duizendmaal mijn dank uit aan allen die iets met het hieronder beschreven feest te maken hebben gehad. Het zij in de voorbereiding, het zij met de aanwezigheid en niet mis te verstaan het weer in orde maken van de dojo.
29 mei, viering van mijn 70e verjaardag (14mei 1940):
Mijn leerlingen, vrienden en familie hebben samen voor een onvergetelijke feestavond gezorgd. Alleen al door er te zijn. Monique Huet kwam er zelfs voor over uit Parijs!
Velen hadden gehoor gegeven aan de oproep om voor OxfamNovib een klaslokaal te kunnen openen. Inclusief de opleiding van een onderwijzer kost dat 1000€. En dat is gelukt. Ilja van Roon, onze uitmuntende communicator overhandigde mij de bevestiging van OxfamNovib dat we een klaslokaal hadden gekocht ter ere van mijn verjaardag. Als je zo oud bent als ik en aikido een beetje begrijpt, gun je diegenen die het leven nog voor zich hebben, vooral de kansarmen veel geluk. Niettemin werd ik bedolven onder attenties varierend van bloemen, boeken, dvd, sieraden tot tekeningen. Zo lief en warm was het allemaal.
Clown Shorty bleek een goede keus voor de jongsten. Jammer genoeg bleek de Japanse animatie dvd "The cat returns" ineens onvindbaar. Gelukkig had Mathieu Colin een Japanse kinderfilm over een jongetje en een ninja als alternatief.
Onze kok Kamil Piasecki (van Restaurant at Home) traint bij ons en heeft zich uitgesloofd dat een ieder lekker kon smikkelen. Je begrijpt dat er veel te improviseren viel, want ons keukentje is te klein om zo'n banket aan te richten. De grote Bosch koelkast hadden we vervangen door een energiezuinig tafelmodel. Dus hadden we wat bijgehuurd. Helaas heeft Tristan de Brouwer 4 uur moeten wachten op de spullen. Arnoud Reinders was de stille kracht die deed wat er gedaan moest worden, afwassen, schoonmaken, opruimen.
Onder de partytent bleef het droog en de regen maakte het alleen maar gezelliger. Fijn was het voor de rokers, ze bestaan nog, maar vanzelf deden ze dat niet binnen.
Binnen was de dojo versierd met ballonnen en de mat bedekt met kleden waarover de gasten met schoenen konden lopen. Er was voorzien in een aantal acts waar ik als liefhebber van cultuur van genoot. Ashika Baan speelde een interessant muziekstuk op haar viool maar de begeleiding op piano ontbrak dus was het extra knap van haar in haar eentje al die melodiebuigingen en akkoorden te vertolken. Het boeide me van het begin tot het eind. Daarna kwam een geweldige, strakke demonstratie Aikido, zonder en met zwaard en Katori van Robert-Jan Schiks, mijn jongste zoon met Robin Bush en Mathieu Colin als uke. Hier en daar klonk het stemmetje van mijn kleinzoon Corto die al "Aikido" kan zeggen en "oh nee" als uke gegooid werd, en "moederskindje" zoals Robert zich noemde, wat de aanwezigen deed bulderen van de lach. Ik was heel trots op deze dubbele show.
Bijzonder was dat onze Pakistaanse Safdar Zaidi een theeceremonie opvoerde met Jeanot Schiks, mijn oudste zoon als "gast". Daarna demonstreerde hij kalligrafie, waaraan Felicia Caceres, Radha Baan en Tristan de Brouwer deelnamen.
Op mijn verzoek kwam er een filmpje van een prachtig uitgevoerde Japanse dans door niet minder dan Tada Shihan's nichtje die dat deed op een verjaardag van Tada's dojo waar Robert en ik bij aanwezig mochten zijn.
Daarna kwam Ashika aanzetten met een prachtige zelfgemaakte soesjestaart met aardbeien, chocolade en muntblaadjes, heel artistiek. Daar was de volgende dag niets meer van te vinden.
Toen de dansmuziek op gezet werd vroeg de kok me ten dans.
De kinderen die er waren hebben zich allemaal gezellig gedragen en we waren blij met ze. Ze waren nog helemaal niet moe maar niet heus. Om kwart over elf was ik zelf moe en tevreden en ging ik met man en gast uit Parijs naar huis. We hebben het gedenkboekje van Ashika en Radha Baan met genoegen samen doorgenomen en toen gingen we lekker slapen.
Ik denk dat de doorzakkers het zich naar de zin hebben gemaakt. Dat maak ik op uit de zooi die er nog lag toen ik de volgende morgen mijn boeketten ging ophalen.
Door het slechte weer ging het bezoek aan de Japanse tuin niet door. Wellicht een volgende keer, maar het feest was heel geslaagd.
Hoe vouw je een hakama ;)
(Ik heb ook een random cartoon blokje aan het blog toegevoegd. Elke keer dat je het blog bezoekt, zal er een andere grappige aikido gerelateerde cartoon getoond worden.)
Data les uitval
- Kidsvacantie zaterdag 3 juli tot en met 15 augustus.
- Tijdens de maanden juli en augustus vallen er lessen uit. Hou contact.
22 mei 2010
Trainen bij de Japanse tuin
Oorspronkelijke tekst door Francisca Sensei:
Weten jullie dat we in Den Haag een Japanse tuin hebben? Zondag 30 mei, de dag na het feest, trainen we daar zwaard en aikido. Dat geeft de feest organisatie de mogelijkheid zondag overdag op te ruimen als het laat geworden is. Laten we zeggen half drie verzamelen aan de ingang van Clingendael bij de Wassenaarseweg, dan een wandelingetje door de tuin, foto's maken en trainen op de wei verderop aan het water. Je kunt je daar niet verkleden maar je kunt in je dogi verkleed komen. Geeft de mogelijkheid voor weer een leuk dojoplaatje.
UPDATE: helaas gecanceld ivm regen
UPDATE 2: als het droog is en een beetje zonnig, zolang de tuin is opengesteld gaan we alsnog. Bel bij twijfel Francisca op 070-3469881/06-17392002.
Weten jullie dat we in Den Haag een Japanse tuin hebben? Zondag 30 mei, de dag na het feest, trainen we daar zwaard en aikido. Dat geeft de feest organisatie de mogelijkheid zondag overdag op te ruimen als het laat geworden is. Laten we zeggen half drie verzamelen aan de ingang van Clingendael bij de Wassenaarseweg, dan een wandelingetje door de tuin, foto's maken en trainen op de wei verderop aan het water. Je kunt je daar niet verkleden maar je kunt in je dogi verkleed komen. Geeft de mogelijkheid voor weer een leuk dojoplaatje.
UPDATE: helaas gecanceld ivm regen
UPDATE 2: als het droog is en een beetje zonnig, zolang de tuin is opengesteld gaan we alsnog. Bel bij twijfel Francisca op 070-3469881/06-17392002.
Abonneren op:
Posts (Atom)