There is a vitality
From Martha Graham to Agnes de Mille
“There is a vitality, a life-force, a quickening that is translated through you into action. And because there is only one of you in all time this expression is unique.
If you block it, it will never exist through any other medium and be lost.
The world will not have it.
It is not your business to determine how good it is
nor how valuable it is:
nor how it compares with other expressions.
It is your business to keep it yours, clearly and directly, to keep the channel open.”
[source]
23 juni 2010
16 juni 2010
Geen Katori ivm WK Nederland-Japan
In verband met de WK wedstrijd Nederland-Japan op zaterdag de 19e juni is er geen Katori les. De Aikido les gaat wel gewoon door.
We wensen iedereen die gaat kijken veel plezier en een spannende wedstrijd.
Jullie voorspelling kunnen jullie kwijt in de 'reacties'
(onderaan elk bericht).
update: 1 - 0
update2: Nederland en Japan beiden door
We wensen iedereen die gaat kijken veel plezier en een spannende wedstrijd.
Jullie voorspelling kunnen jullie kwijt in de 'reacties'
(onderaan elk bericht).
update: 1 - 0
update2: Nederland en Japan beiden door
15 juni 2010
Examendag juni 2010
De halfjaarlijkse examendag begon met het spic en span maken van de dojo. Ook daarin zie je de spirit van de dojo.
Het was van iedereen een examen zoals wij dat graag zien: strak en duidelijk.
De voorbereiding liet niets te wensen over bij Ruth en Roos, altijd aanwezig op de examentrainingen; Dat loont en was te zien.
Trots op Robin, shodan
De examencommissie Francisca van Leeuwen, Robert-Jan Schiks, Anni Madeddu
Het was van iedereen een examen zoals wij dat graag zien: strak en duidelijk.
De voorbereiding liet niets te wensen over bij Ruth en Roos, altijd aanwezig op de examentrainingen; Dat loont en was te zien.
6e kyu: | Alain Puiseux |
5e kyu: | Eric Ras en Jaouad Boutkaboute, Marije Mars en Bram Naves, Yumiko Maekawa en Jennifer Aufenanger |
4e kyu: | Tristan de Brouwer |
3e kyu: | Ruth Caceres en Roos Naves |
1e kyu: | Ilja van Roon |
Trots op Robin, shodan
De examencommissie Francisca van Leeuwen, Robert-Jan Schiks, Anni Madeddu
14 juni 2010
On being taught
Early on in life I was forced to become fiercely independent. Instead of relying on others for guidance, I taught myself. And rather than to invite feedback, I relied on my own sense of what was right. So for a long time, I felt capable and strong.
And while that was true, I was also tired and isolated. My fear of loosing control – because that is what it comes down to – had cramped my mind. And I had been shutting out others, who meant well and had things to say.
And I thought: this is no way to live. Spirit cannot thrive in exile. We are meant to relate and connect. So, slowly, I began to open my heart and mind to others. It was around that time that I came to the dojo and accepted Francisca, and later Robert, as my teachers.
Now, I enjoy being taught. It is pleasure to receive and accept guidance. This is what I mean when I say “onegai shimasu” at the beginning of every practice. It means: I am open, I am ready to give and receive in equal measure. I welcome you.
I try to approach ukemi with the same spirit, but it’s tough and often frustrating. There is still fear in my body and I tense up when making breakfall. And I still get caught up in my internal monologue, while I really want to listen to what my partner is doing.
There is progress and there is a long way to go. I guess it means I won't ever be bored in my life.
And while that was true, I was also tired and isolated. My fear of loosing control – because that is what it comes down to – had cramped my mind. And I had been shutting out others, who meant well and had things to say.
And I thought: this is no way to live. Spirit cannot thrive in exile. We are meant to relate and connect. So, slowly, I began to open my heart and mind to others. It was around that time that I came to the dojo and accepted Francisca, and later Robert, as my teachers.
Now, I enjoy being taught. It is pleasure to receive and accept guidance. This is what I mean when I say “onegai shimasu” at the beginning of every practice. It means: I am open, I am ready to give and receive in equal measure. I welcome you.
I try to approach ukemi with the same spirit, but it’s tough and often frustrating. There is still fear in my body and I tense up when making breakfall. And I still get caught up in my internal monologue, while I really want to listen to what my partner is doing.
There is progress and there is a long way to go. I guess it means I won't ever be bored in my life.
12 juni 2010
En het laatste kidsexamen vandaag
Naast Tristan de Brouwer Yssi de Bock, geel, Francisco Borst oranje,
aan de andere kant van mij de zusjes Jay en Romi Westerbeke ook oranje
en mijn kleindochter Amke Schiks, haalde donderdag al oranje.
9 juni 2010
Geslaagd voor de Kinderkyu
8 juni geslaagd voor de kinderkyu:
10 juni geslaagd voor de kinderkyu:
11 juni geslaagd voor de kinderkyu
12 juni geslaagd voor de kinderkyu
Gefeliciteerd!
geel: | Willem Huijzer en Aleks Kozuchowsky |
oranje: | Joram de Vries en Joris Palthe |
groen: | Christopher Krynicki |
blauw: | Merlijn Bergevoet en Oliwia Piasecka |
10 juni geslaagd voor de kinderkyu:
geel: | Giselle en Lauren Marlisa, Nathalie en Sarah van Wasbeek |
oranje: | Amke Schiks, Emma Smallenbroek, Stefanie Hut en Jay Jagroep, Lisanne Clignett en Sem Bom |
groen: | Nisia en Emily Kemp |
11 juni geslaagd voor de kinderkyu
blauw: | Kendra Tromp |
12 juni geslaagd voor de kinderkyu
geel: | Yssi de Bock |
oranje: | Francisco Borst, Jay en Romi Westerbeke |
Gefeliciteerd!
6 juni 2010
Robin Bush geslaagd voor shodan
Robin Bush is vandaag in Amsterdam geslaagd voor zijn shodan examen. Caroline Jongsten sprak namens de commissie over Robin's examen:
"We waren verrast, het was meer dan voldoende, een gerijpte shodan en het was een plezier om naar te kijken."
Robin van harte gefeliciteerd!
5 juni 2010
Examens
Tijdens de zomerschool van zaterdag 10 tot en met zondag 18 juli te Markelo gaat Idris van Heffen op voor shodan van Wilko Vriesman.
Anni neemt de les van Francisca op donderdag 15 jui over.
Anni neemt de les van Francisca op donderdag 15 jui over.
1 juni 2010
Duizendmaal dank
Oorspronkelijke tekst door Francisca Sensei:
Bij dezen deel ik duizendmaal mijn dank uit aan allen die iets met het hieronder beschreven feest te maken hebben gehad. Het zij in de voorbereiding, het zij met de aanwezigheid en niet mis te verstaan het weer in orde maken van de dojo.
29 mei, viering van mijn 70e verjaardag (14mei 1940):
Mijn leerlingen, vrienden en familie hebben samen voor een onvergetelijke feestavond gezorgd. Alleen al door er te zijn. Monique Huet kwam er zelfs voor over uit Parijs!
Velen hadden gehoor gegeven aan de oproep om voor OxfamNovib een klaslokaal te kunnen openen. Inclusief de opleiding van een onderwijzer kost dat 1000€. En dat is gelukt. Ilja van Roon, onze uitmuntende communicator overhandigde mij de bevestiging van OxfamNovib dat we een klaslokaal hadden gekocht ter ere van mijn verjaardag. Als je zo oud bent als ik en aikido een beetje begrijpt, gun je diegenen die het leven nog voor zich hebben, vooral de kansarmen veel geluk. Niettemin werd ik bedolven onder attenties varierend van bloemen, boeken, dvd, sieraden tot tekeningen. Zo lief en warm was het allemaal.
Clown Shorty bleek een goede keus voor de jongsten. Jammer genoeg bleek de Japanse animatie dvd "The cat returns" ineens onvindbaar. Gelukkig had Mathieu Colin een Japanse kinderfilm over een jongetje en een ninja als alternatief.
Onze kok Kamil Piasecki (van Restaurant at Home) traint bij ons en heeft zich uitgesloofd dat een ieder lekker kon smikkelen. Je begrijpt dat er veel te improviseren viel, want ons keukentje is te klein om zo'n banket aan te richten. De grote Bosch koelkast hadden we vervangen door een energiezuinig tafelmodel. Dus hadden we wat bijgehuurd. Helaas heeft Tristan de Brouwer 4 uur moeten wachten op de spullen. Arnoud Reinders was de stille kracht die deed wat er gedaan moest worden, afwassen, schoonmaken, opruimen.
Onder de partytent bleef het droog en de regen maakte het alleen maar gezelliger. Fijn was het voor de rokers, ze bestaan nog, maar vanzelf deden ze dat niet binnen.
Binnen was de dojo versierd met ballonnen en de mat bedekt met kleden waarover de gasten met schoenen konden lopen. Er was voorzien in een aantal acts waar ik als liefhebber van cultuur van genoot. Ashika Baan speelde een interessant muziekstuk op haar viool maar de begeleiding op piano ontbrak dus was het extra knap van haar in haar eentje al die melodiebuigingen en akkoorden te vertolken. Het boeide me van het begin tot het eind. Daarna kwam een geweldige, strakke demonstratie Aikido, zonder en met zwaard en Katori van Robert-Jan Schiks, mijn jongste zoon met Robin Bush en Mathieu Colin als uke. Hier en daar klonk het stemmetje van mijn kleinzoon Corto die al "Aikido" kan zeggen en "oh nee" als uke gegooid werd, en "moederskindje" zoals Robert zich noemde, wat de aanwezigen deed bulderen van de lach. Ik was heel trots op deze dubbele show.
Bijzonder was dat onze Pakistaanse Safdar Zaidi een theeceremonie opvoerde met Jeanot Schiks, mijn oudste zoon als "gast". Daarna demonstreerde hij kalligrafie, waaraan Felicia Caceres, Radha Baan en Tristan de Brouwer deelnamen.
Op mijn verzoek kwam er een filmpje van een prachtig uitgevoerde Japanse dans door niet minder dan Tada Shihan's nichtje die dat deed op een verjaardag van Tada's dojo waar Robert en ik bij aanwezig mochten zijn.
Daarna kwam Ashika aanzetten met een prachtige zelfgemaakte soesjestaart met aardbeien, chocolade en muntblaadjes, heel artistiek. Daar was de volgende dag niets meer van te vinden.
Toen de dansmuziek op gezet werd vroeg de kok me ten dans.
De kinderen die er waren hebben zich allemaal gezellig gedragen en we waren blij met ze. Ze waren nog helemaal niet moe maar niet heus. Om kwart over elf was ik zelf moe en tevreden en ging ik met man en gast uit Parijs naar huis. We hebben het gedenkboekje van Ashika en Radha Baan met genoegen samen doorgenomen en toen gingen we lekker slapen.
Ik denk dat de doorzakkers het zich naar de zin hebben gemaakt. Dat maak ik op uit de zooi die er nog lag toen ik de volgende morgen mijn boeketten ging ophalen.
Door het slechte weer ging het bezoek aan de Japanse tuin niet door. Wellicht een volgende keer, maar het feest was heel geslaagd.
Bij dezen deel ik duizendmaal mijn dank uit aan allen die iets met het hieronder beschreven feest te maken hebben gehad. Het zij in de voorbereiding, het zij met de aanwezigheid en niet mis te verstaan het weer in orde maken van de dojo.
29 mei, viering van mijn 70e verjaardag (14mei 1940):
Mijn leerlingen, vrienden en familie hebben samen voor een onvergetelijke feestavond gezorgd. Alleen al door er te zijn. Monique Huet kwam er zelfs voor over uit Parijs!
Velen hadden gehoor gegeven aan de oproep om voor OxfamNovib een klaslokaal te kunnen openen. Inclusief de opleiding van een onderwijzer kost dat 1000€. En dat is gelukt. Ilja van Roon, onze uitmuntende communicator overhandigde mij de bevestiging van OxfamNovib dat we een klaslokaal hadden gekocht ter ere van mijn verjaardag. Als je zo oud bent als ik en aikido een beetje begrijpt, gun je diegenen die het leven nog voor zich hebben, vooral de kansarmen veel geluk. Niettemin werd ik bedolven onder attenties varierend van bloemen, boeken, dvd, sieraden tot tekeningen. Zo lief en warm was het allemaal.
Clown Shorty bleek een goede keus voor de jongsten. Jammer genoeg bleek de Japanse animatie dvd "The cat returns" ineens onvindbaar. Gelukkig had Mathieu Colin een Japanse kinderfilm over een jongetje en een ninja als alternatief.
Onze kok Kamil Piasecki (van Restaurant at Home) traint bij ons en heeft zich uitgesloofd dat een ieder lekker kon smikkelen. Je begrijpt dat er veel te improviseren viel, want ons keukentje is te klein om zo'n banket aan te richten. De grote Bosch koelkast hadden we vervangen door een energiezuinig tafelmodel. Dus hadden we wat bijgehuurd. Helaas heeft Tristan de Brouwer 4 uur moeten wachten op de spullen. Arnoud Reinders was de stille kracht die deed wat er gedaan moest worden, afwassen, schoonmaken, opruimen.
Onder de partytent bleef het droog en de regen maakte het alleen maar gezelliger. Fijn was het voor de rokers, ze bestaan nog, maar vanzelf deden ze dat niet binnen.
Binnen was de dojo versierd met ballonnen en de mat bedekt met kleden waarover de gasten met schoenen konden lopen. Er was voorzien in een aantal acts waar ik als liefhebber van cultuur van genoot. Ashika Baan speelde een interessant muziekstuk op haar viool maar de begeleiding op piano ontbrak dus was het extra knap van haar in haar eentje al die melodiebuigingen en akkoorden te vertolken. Het boeide me van het begin tot het eind. Daarna kwam een geweldige, strakke demonstratie Aikido, zonder en met zwaard en Katori van Robert-Jan Schiks, mijn jongste zoon met Robin Bush en Mathieu Colin als uke. Hier en daar klonk het stemmetje van mijn kleinzoon Corto die al "Aikido" kan zeggen en "oh nee" als uke gegooid werd, en "moederskindje" zoals Robert zich noemde, wat de aanwezigen deed bulderen van de lach. Ik was heel trots op deze dubbele show.
Bijzonder was dat onze Pakistaanse Safdar Zaidi een theeceremonie opvoerde met Jeanot Schiks, mijn oudste zoon als "gast". Daarna demonstreerde hij kalligrafie, waaraan Felicia Caceres, Radha Baan en Tristan de Brouwer deelnamen.
Op mijn verzoek kwam er een filmpje van een prachtig uitgevoerde Japanse dans door niet minder dan Tada Shihan's nichtje die dat deed op een verjaardag van Tada's dojo waar Robert en ik bij aanwezig mochten zijn.
Daarna kwam Ashika aanzetten met een prachtige zelfgemaakte soesjestaart met aardbeien, chocolade en muntblaadjes, heel artistiek. Daar was de volgende dag niets meer van te vinden.
Toen de dansmuziek op gezet werd vroeg de kok me ten dans.
De kinderen die er waren hebben zich allemaal gezellig gedragen en we waren blij met ze. Ze waren nog helemaal niet moe maar niet heus. Om kwart over elf was ik zelf moe en tevreden en ging ik met man en gast uit Parijs naar huis. We hebben het gedenkboekje van Ashika en Radha Baan met genoegen samen doorgenomen en toen gingen we lekker slapen.
Ik denk dat de doorzakkers het zich naar de zin hebben gemaakt. Dat maak ik op uit de zooi die er nog lag toen ik de volgende morgen mijn boeketten ging ophalen.
Door het slechte weer ging het bezoek aan de Japanse tuin niet door. Wellicht een volgende keer, maar het feest was heel geslaagd.
Hoe vouw je een hakama ;)
(Ik heb ook een random cartoon blokje aan het blog toegevoegd. Elke keer dat je het blog bezoekt, zal er een andere grappige aikido gerelateerde cartoon getoond worden.)
Data les uitval
- Kidsvacantie zaterdag 3 juli tot en met 15 augustus.
- Tijdens de maanden juli en augustus vallen er lessen uit. Hou contact.
Abonneren op:
Posts (Atom)